ตอนเช้า 7.15 น.
เวลาอาบน้ำ…ปัญหาแสนยุ่งยาก
เราไม่ชอบสิ่งสกปรกยิ่งกว่ามนุษย์ของเราเสียอีก แต่พูดตรงๆ เราอยากให้มนุษย์ของเราอ่อนโยนกว่านี้สักนิดกับการอาบน้ำ! เพราะสบู่ที่มีค่าเป็นด่างจะส่งผลต่อระดับ pH ซึ่งเป็นคอมฟอร์มโซนของเรา และเตะพวกเรากระเด็นออกมาจากชั้นลิปิดที่กักเก็บความชุ่มชื้น ทันทีที่มนุษย์เริ่มถูสบู่จนเกิดฟอง พวกเราทั้งหมดก็จะหนีอัดกันเข้าไปในรอยแยกตามผิวเพื่อรอให้พายุกระหน่ำลงมา :( แย่จัง! ที่เราอยากได้จริงๆ ก็คือ การอาบน้ำด้วยครีมที่เป็นมิตรต่อผิวและแบคทีเรีย!
ตอนเช้า 7.20 น.
การดูแลผิวหลังอาบน้ำ…เอ่ออออ
อย่างน้อยมนุษย์ก็รู้ว่าจะประคบประหงมเราอย่างไรในเวลาที่เราต้องการจริงๆ การฉีดพ่นน้ำแร่พรีไบโอติกทำให้เราได้รับแร่ธาตุที่จำเป็นและสารอาหารที่เราต้องการในวันนั้น และชั้นที่อุดมด้วยมอยส์เจอร์ไรเซอร์ก็ทำให้พวกเราถูกหุ้มห่อไว้ในความชุ่มชื้นที่จำเป็นสำหรับชีวิตของพวกเรา
ตอนเช้า 7.45 น.
อาหารสุขภาพมื้อเล็กๆ ก่อนเริ่มงาน
นั่นเสียงอะไรน่ะ? "วู้ฮู้ว!" อ้อ แน่นอน มันคือเสียงเพื่อนบ้านของเราจากในท้องของมนุษย์ หลังจากมื้อเช้าที่อุดมไปด้วยไฟเบอร์ เธอเพิ่งกลืนเครื่องดื่มโยเกิร์ตโพรไบโอติก ที่ตอนนี้กำลังไหลลงไปที่บ้านหลังใหม่ ในนั้นมีเจ้าตัวจิ๋วที่ทำงานได้ดีเหมือนกับพวกเราเต็มไปหมด เพียงแต่พวกเขาอยู่ข้างในลำไส้ พวกเราเต็มใจที่จะดูแลมนุษย์ของพวกเรา…ทั้งจากภายในและภายนอก!
ตอนเช้า 8.30 น.
เดินทางข้ามเมืองไปออฟฟิศ
บางทีชีวิตคนเมืองก็เหมือนกับหลักสูตรการรบแบบจู่โจม มลพิษทางอากาศคือแหล่งความกลัวหลักๆ สำหรับสิ่งมีชีวิตตัวจิ๋วอย่างพวกเรา เพราะมลพิษทำให้เราหายใจไม่ออกและก่อให้เกิดการอับเสบเล็กๆ ในผิว ซึ่งทำให้ผิวแห้งกร้านขึ้นและอ่อนแอลง
บ่ายโมง
ออกไปทานอาหารกลางวัน
ลูกพี่ลูกน้องของเราที่อาศัยอยู่ข้างในลำไส้กำลังอยู่ในช่วงเวลาที่แสนสุข ต้องขอบคุณอาหารกลางวันแบบ Superfood ที่อุดมไปด้วยสารอาหารที่มีประโยชน์ที่มนุษย์ของเราเลือกทาน แต่สำหรับพวกเรา เรารู้สึกมีความสุขน้อยกว่านิดหน่อย เพราะเครื่องปรับอากาศในร้านอาหารกำลังทำให้บ้านของเราแห้งผาก จะเป็นการรบกวนไหมถ้าจะขอให้มนุษย์ฉีดพ่นน้ำแร่หรือทามอยส์เจอร์ไรเซอร์อีกสักเล็กน้อยบนผิว
16.30 น.
มนุษย์ของเราเธอล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าถือแล้ว…
โอ๊ะ โอ… ดูเหมือนเธอเกี่ยวอะไรออกมาด้วย… ศัตรูตัวฉกาจของเรา… เจลล้างมือแอลกอฮอล์ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย! มันแย่ยิ่งกว่าสบู่ที่เป็นด่างเสียอีก มันฆ่าพวกเราทั้งหมดแล้วปล่อยให้ผิวเปลือยเปล่าและแห้งกร้าน นั่นคือเวลาที่เพื่อนคู่แค้นของเราอย่างแบคทีเรียสแตปฟิโลคอคคัส ออเรียส (Staphylococcus aureus) จะเข้ามาและทำให้เกิดอาการอักเสบ แน่นอนว่า น้ำยาล้างมือทั้งหลายเป็นสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ในสถานการณ์เฉพาะอย่างที่โรงพยาบาล แต่โปรดพยายามและทำให้กิจวัตรการดูแลประจำวันของคุณนั้นเป็นเขตปลอดยาฆ่าเชื้อ!
17.30 น.
กิจวัตรรีบเร่งในยามเย็น
วันทำงานของเธอผ่านพ้นไปแล้ว แต่ยังมีอีกหลายอย่างที่เธอยังต้องทำ การไปรับ-ส่งที่โรงเรียน ไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต อาหารที่ดีต่อสุขภาพของครอบครัว พุ่งตัวไปช่วยเด็ก ๆ ทำการบ้าน… ระดับความเครียดของเธอกำลังพุ่ง… แต่โชคดีที่เธอมีนางฟ้าผู้พิทักษ์คอยช่วยเหลือเธออยู่ ผู้โดยสารในท้องของเธอโต้ตอบกับระบบประสาทเพื่อยับยั้งไม่ให้ความเครียดพุ่งสูงจนควบคุมไม่ได้ ก็เหมือนกับพวกเราบนผิว ที่คอยตรวจดูอาการระคายเคืองและแสบร้อนที่มีสาเหตุมาจากความเครียดด้วยเช่นกัน
5 ทุ่ม
วันของเราใกล้จบแล้ว
หลังจากวันที่ยาวนานในการหลีกเลี่ยงอันตรายจากสิ่งแวดล้อมพร้อม ๆ ไปกับปกป้องผิว เราต้องการการเยียวยารักษาด่วน! โชคดีจังที่มนุษย์ของเราเพิ่งเยียวยาเราด้วยน้ำแร่พรีไบโอติก รสเลิศและชั้นของมอยส์เจอร์ไรเซอร์ที่จำเป็นอย่างยิ่ง ได้เวลางีบหลับ แล้วกลับไปทำงานกันต่อ! และโปรดอย่าลืมที่จะหมั่นดูแลไมโครไบโอม (Microbiome) ของคุณและมันก็จะคอยดูแลคุณด้วยฟังก์ชันการทำงานต่างๆ มากมาย อย่างการเป็นเกราะป้องกันผิวจากผู้รุกรานปัดป้องเจ้าตัวจิ๋วที่น่ารังเกียจกว่า ควบคุมการตอบสนองทางระบบภูมิคุ้มกัน…
